impianto dentale, un dispositivo medico utilizzato migliorare la qualità della vita del paziente senza denti con l’aiuto di una dentiera fissa
słowniczek
ZANIK KOŚĆI
fenomen pionowej i poprzecznej utraty kości, która występuje
po utracie zębów.
OSTEOINTEGRACJA
biologiczne trwałe powiązanie z ciałem obcym
(takim jak tytan lub cyrkon) w sterylności i absolutnej stabilności kości.
OKOSTNA Błona komórkowa pokrywająca kość pod warstwą dziąsła.
STRUKTURA PODOKOSTNA System implantów, który wykorzystuje wsparcie kostne poniżej o kostnej.
SYSTEM ENDOSSE
Implant dentystyczny (cylindryczny lub stożkowy) wprowadzony poprzez pionowe przygięcie kości.
Łączniki implantów
cylindryczne filary łączące protezy z implantem poniżej.
CBCT
Cone Beam Computer Tomography: obrazy 3D kości wykonane przez urządzenie radiogeniczne z emisją promieniowania o niskiej dawce nawet w obiektach ambulatoryjnych (gabinetach dentystycznych).
MODEL 3D
zbudowany na drukarce 3D, dokładna replikacja kości pacjenta, uzyskana dzięki badaniu CBCT.
TYTAN metal, który poprzez swoje szlachetne właściwości używany jest w implantologii, biodegradowalny i bez reakcji alergicznych.
OPALANIE TYTANU to proces, w którym wiązka laserowa o dużej intensywności determinuje mikro-fuzję proszku tytanowego (topienie laserowe).
ŚRUBY PRZEGUBOWE [osteosyntezy]
samogwintujące śruby tytanowe stosowane w traumatologii w celu naprawy złamanych kości.